Page 11 - proje_kitapcik

BÖLÜM 3
Günlük Hayatta Spor Katılımına Etki Eden Faktörler

Boş zaman, bireysel ilgiye göre özgürce seçilen aktiviteleri içerir (Lu & Hu, 2005). Bu özgür seçim ve içsel
motivasyon, artan mutluluk, özerklik ve özgüvene katkıda bulunabilir. (Csikszentmihalyi & Hunter, 2003;
Frederick-Recascino & SchusterSmith, 2003). Serbest zaman aktiviteleri, keyif için yapılan gönüllü çalışma
dışı faaliyetleri içerir. (Hills & Argyle, 1998; Melamed, Meir, & Samson, 1995) azaltılmış stres dahil olmak
üzere birçok sağlık yararı ile ilişkilendirilmiştir. (Iwasaki, 2001). Bireyin bir spor etkinliğine uygulayan olarak
katılımı aktif spor katılımını ya da bir başka ifade ile aktif spor tüketimini göstermektedir (Cohen ve
Avrahami, 2005, s. 421).
Toplumsal yaşam içerisinde aktif spor katılımının önemli bir bölümü rekreasyonel spor bağlamında
gerçekleşmektedir. Gelişmiş toplumlarda “sağlıklı yaşam” ve “kaliteli yaşam” gibi kavramlar rekreasyonel
sporun özellikle fiziksel aktivite ve fitness’ın bireyin hayatının bir parçası olmasını sağlamıştır. Rekreasyonel
spora aktif katılımın bir takım belirleyicileri olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır. Farrel ve Shields (2002,
s. 348).
Spor katılımını etkileyen faktörlerin belirlenmesinde eğitim seviyesi daha yüksek olan (lise veya mesleki lise,
iki veya üç yıllık yüksekokul, dört yıllık yüksekokul veya fakülte, lisansüstü eğitim) bireylerin daha düşük
veya eğitimsiz bireylere oranla sportif etkinliklere daha fazla katılım eğiliminde olduğu görülmektedir.
Eğitim almış bireylerin sportif katılımda; fizyolojik olarak daha sağlıklı olma ve fit görünüm isteği, psikolojik
anlamda rahatlama, sosyal ve kültürel gelişimin ön planda olmasından dolayı daha yüksek oranda katılım
gösterdikleri görülmüştür. Ayrıca eğitim almış bireylerin sporun hem zihinsel hem de bedensel sağlık
üzerinde etkilerinin olabileceğine ilişkin farkındalıklarının yüksek olması bu durumun belirleyicileri arasında
yer alabilir. Tüm bu sonuçlar eğitim düzeyi yükseldikçe spora katılımın da arttığını ortaya koymaktadır.
(Erkan ve Uslu, 2019).

8